امنیت کشور را نمی‌توان به دیگران اجاره داد

متن این یادداشت به شرح زیر است:

آیا ارزیابی ما از شرایط کنونی جهان این است که جمهوری اسلامی‌ایران می‌‌تواند برای تأمین امنیت خویش، به قدرت‌های خارجی تکیه کند؟ حتی اگر بخواهیم، آیا ژئوپلیتیک ایران چنین اجازه‌‌ای را به ما می‌دهد؟

اصلاً فرض کنیم که همین امروز جمهوری اسلامی‌ایران از همۀ عوامل قدرت داخلی و خارجی خود عبور کند و آن را در کاسۀ اخلاص تقدیم کند و به کشوری بی‌خاصیت در صحنۀ منطقه و جهان مبدل شود. آیا قدرت‌های جهانی اجازۀ ادامۀ حیات به ما خواهند داد یا آنکه حتی کشورهایی کوچک که با خرید اسباب‌بازی‌ها نظامی‌دچار توهم قدرت شده‌‌اند، به این سرزمین طمع خواهند کرد؟ ساده‌‌انگاری است که تصور کنیم می‌‌توان امنیت کشور را به دیگران اجاره داد و آن‌گاه به پیشرفت عظیم اقتصادی نائل آمد.»

در طول چهار دهۀ گذشته، جهان غرب هرگاه کوچک‌ترین روزنه‌‌ای پیش روی خود یافته، با قدرت تمام در جهت تضعیف جمهوری اسلامی‌ایران به حرکت درآمده است. پس جمهوری اسلامی‌ایران ناگزیر در همۀ این دوره‌‌ها، حفظ امنیت و تمامیت ارضی کشور را اصلی‌‌ترین هدف خود در اعمال سیاست خارجی قرار داده است. این مهم نه از روی سلیقه، بلکه به‌دلیل ضرورت صورت گرفته است. اگر تاریخ کشورمان را مورد توجه قرار دهیم، به‌آسانی درمی‌‌یابیم هیچ‌یک از نظام‌‌های مقتدر و ملی در هیچ دوره‌ای نتوانسته‌‌اند در تأمین امنیت کشور و حفظ یکپارچگی و تمامیت ارضی آن، به بیگانه تکیه کنند. ژئوپلیتیک ایران و چشمداشت قدرت‌های جهانی به آن و طمع‌‌ورزی دیگران به این سرزمین، موجب شده است که ملت ایران و نظام‌های ملی حاکم بر آن همواره به‌ناچار امنیت کشور را در اولویت قرار دهند و دیگر امور را در ذیل آن تعریف کنند.»

وی همچنین با ابراز نگرانی از نگاه سفسطه‌آمیز برخی افراد و شخصیت‌ها نسبت به مقوله استقلال کشور افزود: «تصور نمی‌کردم روزی در ایران شاهد سفسطه در این امر باشیم. نیک می‌‌دانیم حتی وابسته‌‌ترین شخصیت‌‌ها در تاریخ این کشور، هیچ‌‌گاه حداقل در ظاهر، معترض مقولۀ استقلال نشده‌اند و البته در تلاش برآمده‌اند تا اقدامات ولو خائنانۀ خود را با عنوان تأمین منافع ملت و استقلال کشور، توجیه کنند. متأسفانه اخیراً با نظراتی مواجه شده‌‌ایم که با طرح به‌هم‌پیوستگی کشورهای جهان، مقولۀ استقلال را با پرسش مواجه می‌کنند. وقتی سخن از استقلال است، به‌هیچ‌وجه منظور کشیدن دیوار بر گرد این کشور و قطع ارتباط با جهان نیست، بلکه هدف این است که هرگونه تصمیم در سیاست‌‌های داخلی و خارجی بدون تأثیرپذیری از کشورهای بیگانه، اعم از کوچک و بزرگ یا شرق و غرب، فقط در داخل کشور و توسط نمایندگان ملت صورت پذیرد.»

ماهنامه مسیر تلاش دارد موضوعات و مسائل مرتبط با جمهوری اسلامی را در چارچوب عقلانیت انقلابی روایت، تبیین و آسیب‌شناسی کند. این نشریه در پیش‌شماره نخست خود همچنین هندسه جدید تعامل در نظام بین‌الملل و نقش ایران را مورد بررسی و ارزیابی قرار داده است.